پروژه حذف ونابودی رسانه های مکتوب استان بوشهر در حال رسیدن به ایستگاه پایانی است
بوشهرما:پروژه حذف ونابودی رسانه های مکتوب استان بوشهر که از سالها پیش آغاز شده بود ، در حال رسیدن به ایستگاه پایانی است.
به گزارش "بوشهرما"قدمت چاپ اولین نشریه در بوشهر به بیش از 200سال می رسدو همواره بوشهربعنوان مهد مطبوعات در ایران مطرح بوده است ودر همین ایام روزنامه فارسی زبان در هندوستان به چاپ رسید و برای اولین بار این مردم جنوب کشور بودند که با مطبوعات آشنایی پیدا کردند.
مطبوعات مکتوب استان بوشهر باقدمتی دیرینه و مطالعه مطبوعات بعنوان یک عشق وعلاقه بود و جزفرهنگ مردم این دیار به شمار می رفت ودر سال 1275شمسی اولین نشریه در استان بوشهر بنام طلوع چاپ گردید وبعد از آن نشریات مظفری ؛ اصلاح؛ ندای حق؛ خلیج ایران؛ نورافشان؛ ندای جنوب؛ سنگلاخ ؛ پست خلیج ؛ عرشه و...
؛از دهه 70شمسی وبویژه از سال 76 که بعنوان بهار مطبوعات استان بوشهر یاد می شود تعدادزیادی مجوز مطبوعات ونشریات وهفته نامه های محلی در استان بوشهر صادرشدو با راه اندازی تاسیسات عظیم پارس جنوبی انتظار می رفت ؛ حامی این نشریات محلی بعنوان ضامن توسعه پایدار جوامع محلی باشد.
ولی متاسفانه دولت های مختلف هر کدام آمدند سیلی محکمی برگوش نشریات محلی ؛ مستقل ومردمی نواختند و باصدور بخشنامه های خلق الساعه روز به روز باعث حذف ونابودی نشریات مستقل ومردمی شدند و هرسال دریغ از پارسال وهر روز دریغ از دیروز ابتدا با اشتراک نشریات محلی از سوی این سازمان واختصاص حداقل نصف صفحه یعنی 24کادر آگهی درهفته به این هفته نامه ها باعث شد که هزینه های آنها تاحدودی تامین شود.
در دولت نهم این اندازه کادر آگهی ها ایتدا به یک چهارم صفحه یعنی 12کادر کاهش یافت ولی همچنان اشتراک نشریات محلی برقراربودو
دردولت یازدهم ابتدا 10کادر کاهش یافت و در اواخر دولت هم برای صرفه جویی؟! در هزینه های شرکت نفت اشتراک نشریات محلی ز سوی وزارت نفت قطع گردیدو آهسته آهسته هفته نامه های محلی غزل خداحاظی سردادند
ویکی یکی از صفحه روزگار محوشدندو از 44نشریه محلی ونیز کیوسک های فروش مطبوعات در شهر بوشهر از 30واحد به تعداد انگشتان یک دست کاهش یافت.
در دولت سیزدهم تعدادکادر آگهی نشریات محلی ابتدابه 8کادر سپس 6کادر و بعد به 4کادر وامروز به 3کادر کاهش یافت و با این روند لابد تا هفته های آتی به دوکادر ویک کادر و الفاتحه ... وهمین تعداداندک نشریات مکتوب مجبورند دیر یازود برای همیشه به محاق فراموشی سپرده شوند.
این در حالی است که علیرغم وعده های پرطمطراق ؛ رنگارنگ وتکراری مسئولان محترم محلی؛ استانی وکشوری سال به سال نه تنها اقدام مثبتی صورت نگرفت بلکه همچنان شاهد لاغرشدن مطبوعات محلی در استان هستیم و بجای حمایت از مطبوعات مردمی ومستقل روز به روز نشریات دولتی با رانت دولتی چاق وچاق تر شدند ونتیجه آن شده که مردم این دیار دیگر انگیزه ای برای مطالعه نشریات رسمی ودولتی ندارندو این درست برعکس رویه همه کشورهای دنیاست که به مطبوعات مستقل ومردمی توجه ویژه دارند وحامی آنها هستند واجازه نمی دهند بیت المال وحق مردم برای نشریات رنگارنگ ؛ کلیشه ای ؛ بدون محتوا و بولتن های اداری شود.
گوش اگر گوش تو وناله اگر ناله من آنچه هرگز بجایی نرسد فریادست...
سید حسین جعفری 6دی ماه 1402
